Cechy wampirów energetycznych

 

Moje obserwacje przywiodły mnie do sporządzenia poniższej listy, jednak bardzo ważne by pamiętać o „subtelnej granicy”. Nie każda osoba przejawiająca pojedyncze cechy musi być od razu wampirem energetycznym. Mało tego, czasami sami możemy stosować pewne zagrywki, które są nie do końca czyste. Każdy człowiek ma w sobie trochę cienia. Problem jest wtedy, kiedy nie potrafimy przestać działać w sposób, który jest szkodliwy dla innych osób.A dodatkowo, jeżeli takie działanie sprawia nam coraz większą satysfakcję,wtedy jesteśmy na dobrej drodze do stania się wampirem. 
Poniższa lista wskazuje na możliwe zachowania charakterystyczne dla wampira. Nie muszą one występować wszystkie naraz, może być tak, że kilka z nich jest tak wyrazistych ze względu na swoją regularność i siłę, że możliwe że osoba która je przejawia jest wampirem. Trzeba być czujnym jeżeli ma się jakiekolwiek wątpliwości co do danej relacji. Moje doświadczenie nauczyło mnie, że powiedzenie "im wcześniej tym lepiej" naprawdę niesie za sobą ważne przesłanie. Pewne rzeczy, które mają miejsce na początku relacji, które nie są rozwiązywane na bieżąco i są niepokojące najczęściej nie ulegają zmianie i się wręcz pogłębiają.
 

Wampir może często wspominać o swojej niezawodnej pamięci i niebywałej umiejętności kontrolowania emocji (np. „rozpoznam każde kłamstwo w mig”, ” nigdy nie będziesz wiedziała co naprawdę czuję”), a także o sile i niezłomności ( „mnie nikt nie jest w stanie złamać”, „trafiłaś na osobę nie do rozszyfrowania”)

Lękliwość i niepotrzebne wątpliwości, czasem wręcz myślenie katastroficzne. Świat dla wampira nigdy nie jest przewidywalny. Jego obawy są zbyt częste i nierzadko zupełnie nieuzasadnione. Może sprawiać wrażenie jakby był przerażony swoją śmiertelnością i kruchością życia.

Wampir energetyczny to człowiek nieprzewidywalny, jego reakcje potrafią być nagłe i niczym nieuzasadnione. Poczucie, że nie wiadomo czego się właściwie po nim spodziewać może potęgować u partnera strach i niepewność.

Jego granicą jest zawsze drugi człowiek, lub czynniki od niego niezależne – nigdy on sam. Nie potrafi się powstrzymać przed czynieniem szkód na drugim człowieku. Będzie krzywdzić swojego partnera, dopóki tamten nie wyznaczy mu granicy. Tylko wtedy jest szansa, że wampir się opamięta, ale na krótko. Kwestia granic jest bardzo trudna, postaram się ją omówić później.

Lubi pozostawiać ofierze wrażenie pozornego wyboru i patrzeć jak się robi bezwolna. To też jest zagadnienie, które zamierzam rozwinąć.

Jest bardzo podejrzliwy w stosunku do swojego otoczenia i sugeruje, że inni ludzie mają jedynie złe intencje lub wręcz spiskują przeciw jemu lub jego partnerowi. Może przedstawiać siebie jako jedyną osobę, która w odróżnieniu od reszty świata rozumie partnera i jako jedyna ma w stosunku do niego prawdziwe, dobre zamiary.

Jego zachowanie jest bardzo często sprzeczne z tym co deklaruje

Wampir ciągle żyje przeszłością, nie potrafi zamknąć tematów, od których dawno powinien był się uwolnić. 

Wampir często operuje głównie na skrajnych nastrojach. Jego nastrój może być albo podwyższony albo wyjątkowo niski. Rzadko kiedy jego nastrój wydaje się być w normie. Brak zrównoważenia to dość prawdopodobna cecha wampira. Być może z tego powodu związek z nim może być albo cudownie bajkowy albo zupełnie mroczny.

Często robi coś za co później przeprasza, to zupełnie jakby musiał najpierw uderzyć, a później pocałować. Niemal za każdym razem obiecuje poprawę, ale ona nie następuje. Jest to niebywałe z jaką konsekwencją i niezmiennością działa wampir. On wciąż stosuje ten sam schemat – najpierw ugryź potem pocałuj.

Wampir pomimo, że może być osobą inteligentną po prostu nie lubi się uczyć. Zasada jego działania bardziej przypomina lecący pocisk, który strąca wszystko co znajduje się na jego drodze. Nie interesują go odmienne strategie. Jeżeli coś działało wielokrotnie to znaczy, że będzie działać nadal. 

Jest ryzykantem. Wampiry nie potrafią podejmować przemyślanego ryzyka, raczej stawiają wszystko na jedną kartę nie troszcząc się o swoje i  innych osób bezpieczeństwo, a nawet zdrowie. Tutaj również działa zasada uda się albo nie. Objawów może być cała masa: jak np. brak odpowiedzialności seksualnej. One nie umieją wyciągać konsekwencji, które są wynikiem niezahamowanego zachowania.

Jest bardzo zazdrosny! Wampiry nie potrafią współpracować, one po prostu posiadają. Dla nich relacja partnerska przypomina raczej współuzależnienie niż partnerstwo. Bardzo nie lubią gdy ofiara okazuje brak przyporządkowania się i oczekuje swobody. Najprawdopodobniej nie będzie zadowolony gdy ofiara będzie chciała czuć się atrakcyjna dla otoczenia, miała swoich znajomych, zainteresowania. Zazdrość nie musi dotyczyć tylko innych ludzi, lecz także sytuacji, a nawet przedmiotów.

Wampiry zazwyczaj nie najlepiej radzą sobie z własnymi emocjami. Kiedy znajdują się w sytuacji stresowej, niepokojącej potrafią panikować, histeryzować, dramatyzować, być agresywne, nieprzyjemne. Mają trudności z konstruktywnym rozwiązywaniem problemów. Potrafią zainfekować całe otoczenie swoimi wątpliwościami. 

Wampiry bywają bardzo niecierpliwe, muszą mieć wszystko natychmiast, od razu oczekują nagrody. Są to osoby w gruncie rzeczy bardzo niedojrzałe.

Wampir może przedstawiać siebie jako ofiarę losu, osobę szczególnie skrzywdzoną, oczekującą specjalnej troski.

Od samego początku znajomości z wampirem trudno się od niego oderwać. Osoba ta zasypuje bardzo dużą ilością wiadomości, wymaga bardzo częstego kontaktu. Ponieważ jest to osoba inteligentna i w gruncie rzeczy interesująca, rozmowa z nią jest w stanie nas pochłonąć do reszty. 

Może często sugerować, że życie toczy się według swoich zasad i nikt nie ma wpływu na swój los.Coś się dzieje lub nie, ale nie możemy sami niczym kierować. Wampiry energetyczne to często osoby depresyjne.

W zastanawiający sposób kiedy partner zaczyna się czuć gorzej wampirowi poprawia się humor. Bardzo często szuka w nim słabego punktu, który doskonale wie jak wykorzystać. Później potrafi użyć go jako punktu odniesienia do swojej „wyższości”. Jest to częsta cecha, a atak tego typu może nastąpić w niemal każdym momencie, nawet podczas miłych chwil spędzanych razem.

Może wypowiadać dosyć dziecinne przekonania o swojej wielkości np. "dostałem większą porcję zupy niż Ty, bo kelner woli mnie od Ciebie". Może opowiadać historie,z których może wynikać, że jest nieustająco w centrum zainteresowania, że wszyscy go podziwiają (niedojrzałość).

Można usłyszeć, że wampir nie lubi naszego imienia, wykształcenia lub wielu innych rzeczy. Akurat wszystko co nas dotyczy często jest przedmiotem jego krytyki. Lubi też uszczypliwe uwagi w stosunku do partnera. Jeżeli partner zakomunikuje, że go coś zabolało może usłyszeć, że nie ma poczucia humoru i dystansu do siebie.

Wampiry rzadko kiedy odpowiadają wprost. Boją się zdecydowanych deklaracji. Chowają się raczej za zasłoną dymną złożoną z np. żartów. W ten sposób starają się raczej wyczuć grunt niż cokolwiek samemu deklarować, boją się tego jak ognia.

Wszystkich naszych sprzymierzeńców wampir może traktować jako wrogów, nie dziwne więc, że może się niepochlebnie wypowiadać o naszej rodzinie, przyjaciołach. W ten sposób próbuje osłabić ofiarę poprzez odseparowanie jej od sojuszników. Może to też wynikać z faktu, że czuje się zagrożony - w końcu ktoś może nam pomóc otworzyć oczy, a on tego nie chce.

Wampiry to najczęściej samodzielni łowcy, w gruncie rzeczy mogą być to osoby osamotnione, nie posiadające przyjaciół.

Wampir bardzo często kłamie, mówi nieprawdziwe informacje o sobie i tym co jego dotyczy. Jeżeli jest to początek znajomości zwyczajnie można nie mieć wystarczającej ilości informacji, żeby to dostrzec. Jednak jak każdy kłamca, w pewnym momencie może już nie pamiętać co i kiedy powiedział, dlatego jeżeli jest się czujnym wierzę, że fałszywe informacje można wychwycić dość szybko.

Co może się wydawać niektórym dziwne, wampir może niewyraźnie mówić. Nie wynika to z właściwości anatomicznych, a raczej ze stosowania „papki informacyjnej”. Jego wypowiedzi mogą być zbieraniną tego co usłyszał od innych, często także od partnera. Wypowiadając się na jakiś temat potrafi używać dosłownie jego zwrotów, a niewyraźna mowa ma to zatuszować.

Negatywne emocje partnera wywołują w nim szczególne zainteresowanie. Kiedy partner jest w złym nastroju wampir skupia się wtedy na nim szczególnie. Może starać się utrzymywać u ofiary ten stan lub dodatkowo rozdrapywać stare rany. Może być wyjątkowo usatysfakcjonowany kiedy partner się czegoś boi.

Wampirze spojrzenie to nie jest tylko wymysł filmów i książek. Wampiry to osoby, które przenikliwie obserwują ofiarę (uważna obserwacja to jest ich wielka broń) . Jest to szczególne, nieokreślone, świdrujące spojrzenie prosto w oczy. 

Wampir potrafi się nagle nienaturalne skupić na partnerze i zwrócić uwagę na drobne, rzadko dostrzegalne przez innych elementy np. wyglądu czy ubrania partnera (np. „masz kropkę na tęczówce”). Daje to do zrozumienia w najmniej odpowiednim momencie, np. wtedy gdy partner jest czymś zdenerwowany, sytuacja wymaga rozwiązania jakiegoś problemu i nie jest najlepszym momentem na takie spostrzeżenia. Kojarzy mi się to trochę z komunikatem – znam Cię lepiej niż myślisz, mam Cię na oku, to ja kontroluję sytuację.

Wampir, jeżeli nie ma przy sobie dostarczyciela energii może mieć problemy z jedzeniem, spaniem i innymi czynnościami, na które wpływa nastrój. Odcięty od źródła  energii  może znajdować się w dolnych granicach swojej sinusoidy nastroju – stanach depresyjnych.

W momencie kiedy pragnie uzyskać od partnera konkretną "przysługę" lubi stosować pytania zamknięte np. przecież dobrze wiem, że dzisiaj masz ochotę być spontaniczny, nie jest tak? Raczej sugeruje odpowiedź, najczęściej po prostu chce usłyszeć od partnera to o czym sam jest przekonany.

Pewne ogólnie przyjęte prawdy rozumie na swój szczególny sposób – np. zastosowanie określenia „zmieszać kogoś z błotem” będzie tłumaczył pozytywną intencją w stosunku do partnera (mój osobisty przypadek).

Ma skłonność do nałogów.

Wszystkie poszczególne punkty znajdą swoje rozwinięcie w opisach konkretnych sytuacji. Listę postaram się w miarę konsekwentnie uzupełniać jak tylko coś nowego się pojawi.