Dlaczego tak bardzo pociągają nas wampiry?

Wampiry energetyczne to jednostki szczególne. Potrafią być błyskotliwe, atrakcyjne, być doskonałymi kochankami, rozmówcami, spowiednikami. Mogą posiadać liczne dobra materialne, także władzę, sławę, czy niebywały intelekt. Bardzo możliwe też, że posiadają swoistego rodzaju charyzmę, która przyciąga i sprawia, że kroczymy za nimi sami nie wiedząc dlaczego. Niekiedy wystarczy samo spojrzenie, by poczuć się „zahipnotyzowanym”. Jednak te wszystkie cechy może posiadać także „normalny” człowiek. I jak tu się nie pogubić? Charakterystyczne cechy wampirów zostały opisane w poście „cechy wampirów energetycznych”. Tym razem chciałam ująć temat nieco bardziej ogólnie.

Co sprawia, że tak niebywale szybko przywiązujemy się do wampirów i zupełnie nie możemy się od nich oderwać? Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie wypadałoby zacząć od samego siebie. To my jesteśmy odpowiedzią na trapiące nas pytania.

Słodki małolat

By móc lepiej zrozumieć istotę zagadnienia warto przyjrzeć się pojęciu kobiecości i męskości. Należy jednak wyłączyć na moment te znaczenia z faktu biologicznego pojęcia płci. Biologiczny mężczyzna posiada cechy męskie, ale posiada także i kobiece. Podobnie rzecz ma się z kobietami, u których te dwa bieguny przeplatają się ze sobą. To ich proporcje świadczą o indywidualnych cechach jednostki. Kobiecość może być postrzegana jako serce, emocje, ciepło, troska, opieka, czułość. Męskość może być bardziej określana jako zdecydowanie, odporność, organizacja, kontrola, siła. I tutaj tworzy się punkt wyjścia do podatnego dla wampirów gruntu. Wampiry energetyczne z założenia poszukują tych właśnie typowo kobiecych cech. Cechy kobiece mogą się w człowieku budzić na przykład wtedy, gdy widzi przed sobą małe, chore, niekochane dziecko. Zarówno kobieta jak i mężczyzna posiadający pewną dawkę kobiecości w sobie, mogą bardzo chcieć się nim zaopiekować, pomóc, wyleczyć, dostarczać pożywienia i po prostu kochać. Mogą mieć poczucie misji niesienia pomocy. To wszystko jest naprawdę wartościowe i pełne podziwu, jednak w przypadku dziecka, które mam na myśli niechybnie ktoś ucierpi. Dziecko, o którym myślę, karmione dobrą energią rodzica w zastraszającym tempie dorasta. Bardzo szybko staje się rozwydrzonym, wymagającym nastolatkiem. Nie słucha tego, co się do niego mówi, nie szanuje zdania rodzica, może posiadać liczne nałogi, robić co chce i z kim chce. Czar prysł, całe „wychowanie” i nadzieja na uzdrowienie spełzają na niczym. Nastolatek ostatecznie wyrzeka się rodzica, oskarża go o brak zrozumienia i opuszcza dom, a ten drugi płacze, bo ma serce i zastanawia się co zrobił źle. Za wszelką cenę pragnie powrotu dziecka by móc go uzdrawiać dalej. Ale małolat już nie wróci, bo bardzo możliwe, że rodzic niewiele dla niego już znaczy. To jest wariant numer jeden i oczywiście pod pojęciem dziecka nie kryje się żaden słodki małolat tylko wampir emocjonalny, a rodzicem jest poszkodowany partner.

Dostojnik z prawdziwym dorobkiem

Wariantem numer dwa może być dostojnik, który faktycznie posiada to, co wydaje się, że posiada. Ten typ od może od razu świecić z daleka. Czym? Wszystkim co przyciąga naszą uwagę. Może oszołomić nas swoim blaskiem i przyciągnąć tym czego poszukujemy. Być może jesteśmy bardzo samotni, pokrzywdzeni, a może zawsze brakowało nam pieniędzy? Może chcemy się po prostu z kimś związać lub dobrze czujemy się w towarzystwie atrakcyjnych osób, a co jeżeli chcemy się trochę poprzebywać w blasku czyjejś sławy? Dostojnik nawet jeżeli jest właścicielem dobrobytu prędzej czy później wyciągnie sznur, który ukrywa i złapie na haczyk zdobycz, która się do niego zbliżyła. Co zrobi później dostojnik? Kiedy już oskubie ofiarę ze wszystkiego co się dało, wyrzuci ją za siebie. Wszystkie "dostojne" cechy może posiadać także „normalny” człowiek. Różnica pomiędzy nim a dostojnikiem jest taka, że „normalny” nie złapie podstępem, nie oskubie, a potem nie wyrzuci. On zawrze świadomy układ, którego celem jest uniknięcie krzywdy któregoś z nich. Można dać się złapać na haczyk, ale róbmy to świadomie. Jeżeli pragniemy być oszołomieni blaskiem wybierzmy światło, któremu pozwolimy się oślepić.

Dostojnik z iluzorycznym dorobkiem

Kolejny typ to również dostojnik, ale jego płaszcz utkany jest z kłamstw, a nie rzeczywistego materiału. On nie posiada tego, co wydaję się, że posiada. Przyciąga z daleka swoją iluzją, a jak już to zrobi, przedstawia całą serię oszałamiających sztuczek. Zahipnotyzowany widz nie może oderwać wzroku. Skąd on się wziął? Co takiego ma, że potrafi wyczarować przepiękne wizje, które na moment wydają się takie realne. Przecież zawsze marzyłem/marzyłam by odnaleźć się właśnie tam. Dostojnik szybko odchodzi a wizja wciąż się tli. Taka piękna, przepełniona kolorami, pełna nadziei i taka nierzeczywista…

Kolejne typy dodam w miarę natchnienia J

Bardzo ważne! FAQ dotyczące wampira

Chciałam zwrócić uwagę wszystkich osób, które czytają mój blog, abyście zarówno nie przeceniali wampirów emocjonalnych ani też nie umniejszali wagi ich istnieniu. Co mam na myśli? Otóż informacje zawarte na moim blogu mogą sprawić,że część z Was może zacząć widzieć każdą osobę jako wampira emocjonalnego.  Nic bardziej błędnego. Wampiry emocjonalne to osoby szczególne, wyróżniające się ze względu na swoją przebiegłość.  Nie każda napotkana osoba to wampir, na niego naprawdę trzeba natrafić. Nie należy z nim mylić osób, które nas zwyczajnie denerwują, robią na złość, są zawistne czy są „zwykłymi” oszustami. Pomyślcie o tym, że to trochę jak czytanie o objawach poważnych chorób-jak ktoś się ich boi zaraz odnajdzie u siebie wszystkie symptomy, a tak naprawdę wcale nie jest chory.  Ja nie mam zamiaru wzbudzać w nikim wątpliwości, ale też nie mogę nie mówić o pewnych tematach. Drugi biegun tej sytuacji to z kolei umniejszanie wagi sprawy. Wampiry emocjonalne istnieją, a w sytuacji gdy naprawdę czujemy się krzywdzeni, bagatelizowanie problemu, przerzucanie winy na siebie, tłumaczenie sytuacji czynnikami zewnętrznymi to też nie jest rozwiązanie.

FAQ :)

Cechy wampira i ofiary mieszają mi się zbytnio

To normalne. Te dwie role nie mogą istnieć oddzielnie od siebie. Omawiana przeze mnie ofiara to osoba z gruntu "dobra", która być może nie jest jeszcze świadoma tego, co posiada. Być może złe traktowanie jest jej znane od dawna i nie jest „przyzwyczajona” do faktu, że może być inaczej. To z kolei może sprawiać, że „poszukuje” osoby, która ją w tym utwierdzi.  Wampir to osoba, która najprawdopodobniej również doświadczyła zła. Doskonale wie jak to jest zostać przez kogoś "zdeptanym". Jednak w pewnym momencie swojego życia zadecydowała, że teraz będzie robić dokładnie to, co ją spotkało. Aby to osiągnąć potrzebuje „dobrej” jednostki. Być może nieco roztargnionej i niepewnej swojej wartości, wtedy łatwiej uderzyć. Wampira emocjonalnego nie interesuje osoba „zła”. Nie zależy mu na związku z drugim wampirem, z niego by nie mógł czerpać (trafiłby swój na swego i ktoś by musiał zginąć). Potrzebuje osoby, która mu w pewnym stopniu „ulegnie” i obdarzy akceptacją pomimo zadawanych przez niego ciosów poniżej pasa.

Czy wampiry działają świadomie czy nieświadomie?

I tak i tak. Generalnie wampiry emocjonalne wiedzą, że czynią zło, więc trudno tu mówić o braku świadomości. Znają swój cel i zazwyczaj dobrze wiedzą jak go osiągnąć.Wampiry to jednostki bardzo czujne, one zawsze starają się mieć na baczności i dążą do tego, by móc monitorować sytuację. Jednak nie wszystkie swoje zachowania są w stanie kontrolować. Jest to niemożliwe. Ich trwale negatywna i głęboko zakorzeniona w podświadomości postawa, sprawia, że czasem nawet się nie zorientują, że powiedzieli lub zrobili coś co to złe nastawienie może zdradzać. Warto mieć to na uwadze. Możliwe jest, że niektóre mogą także korzystać z dostępnych powszechnie informacji dotyczących technik manipulacyjnych czy też tak zwanych tematów „ezo” J Warto pamiętać, że wampiry to nie są jakieś nadprzyrodzone istoty, posiadające paranormalne zdolności. To inteligentni ludzie, którzy niestety w pewnym momencie nie przepracowali zła, które ich napotkało i oddają to co dostali dalej, zarówno bezrefleksyjnie jak i zaplanowanie.

Czy wampiry energetyczne to psychopaci?

Zależy co rozumieć przez słowo psychopata. Jeżeli założymy, że psychopata to osoba szkodliwa w sposób widoczny dla społeczeństwa, to wampir emocjonalny niekoniecznie jest psychopatą. Aby ocenić, że ktoś nim jest potrzebna jest większa ilość czynników osobowościowych, od biologicznych począwszy.  Wampir emocjonalny zasadniczo "choruje" na emocje. Zazwyczaj chroni go natomiast pewien poziom myślenia krytycznego o samym sobie. Jego urojenia i lęki często pozostają w sferze samej psychiki. Wie o tym jedynie on i jego poszkodowany partner. Wampiry emocjonalne wiedzą, że czynią zło dlatego tak się ukrywają pod płaszczem kłamstw. Psychopatą jest często osoba postępująca bezkrytycznie w stosunku do swojego zachowania. Wampir może się bać, że żona go zdradza dlatego będzie ją za to winił i poniżał, jednak ukryje to przed światem (ma obawę przed konsekwencjami), psychopata może z tego powodu np. wykazać się silną, widoczną agresją fizyczną (nie zwraca uwagi na konsekwencje lub nawet może nie mieć ich świadomości). Nie można jednak wykluczyć, że niektóre wampiry to psychopaci lub, że wampir tak się „rozkręci” z w swoim złym postępowaniu, że kiedyś nie zapanuje nad sobą. Tego nie wiadomo i to należy rozpatrywać indywidualnie.

Czy będąc w związku z wampirem energetycznym można mu pomóc?

Można jedynie zmniejszać objawy na bieżąco, czyli na moment zgasić pożar, jednak podpalacz wciąż grasuje. Wampiry emocjonalne to osoby, które w pewnym stopniu „wybrały” zło. Nikt nie może za takiego człowieka decydować jak chce żyć. Jego odmiana jest możliwa, jednak jest to zabieg wymagający poświęcenia bardzo dużej ilości czasu, chęci i cierpliwości, ale...są to kroki, których musi podjąć się sam wampir. Pytanie czy partner jest w stanie tak bardzo zaryzykować i poświęcić swoje życie na przekonywanie go do czegoś, co praktycznie nie ma szans powodzenia. Chociażby z tego powodu, ze obcowanie partnera z wampirem będzie dla tego drugiego wciąż stanowiło „pokusę” przerzucania tego co złe. Moim zdaniem całkowite uzdrowienie wiąże się z oddzieleniem tych dwóch osobowości od siebie,  nie jest to łatwe, ale wszystko co niesie zasadniczą wartość jest związane z pewnym trudem i o tym należy pamiętać.

Jak można się uwolnić od wampira energetycznego?

Jak najbardziej jest to możliwe, jednak nie jest to zabieg prosty. Po pierwsze dlatego, że ostateczny krok może nie wystarczyć. Konieczne jest opracowanie szeregu potrzebnych do uwolnienia się narzędzi, dysponowanie dobrą znajomością "wroga" oraz posiadanie świadomości jak to wszystko poprawnie wykorzystać w procesie uwalniania się. Poszkodowany powinien dać sobie czas na przemyślenia i starać się pomału, ale systematycznie gromadzić odpowiednie informacje, cennym narzędziem potrafi być czasem zwykła obserwacja. Trzeba być czujnym i uważnym, ponieważ wampiry posiadają niemałą zdolność "odwracania kota ogonem". Jak wcześniej wspomniałam, początkowe odcięcie się od źródła (toksycznego partnera) może nie być ostatecznym zwycięstwem. To początek drogi, choć jest to krok odważny i godny podziwu. Należy jednak pamiętać, że wszystko co złe wciąż tkwi w głowie poszkodowanego.Wampiry czynią wiele szkód w psychice, mogą dosyć głęboko utknąć w podświadomości dlatego też proces uleczenia jest długotrwały i musi być poparty wewnętrzną gotowością i chęcią uwolnienia się od manipulatora, a także wszystkiego złego co po sobie zostawił.Warto pamiętać, że wampiry emocjonalne mogą powracać. One zazwyczaj nie odpuszczają po pierwszym razie, chociażby dlatego, że utrata partnera jest dla nich utratą bardzo cennego "akumulatora energetycznego". Z tego powodu tak ważne jest nastawienie wewnętrzne osoby, która pragnie zakończyć ten niesatysfakcjonujący rozdział w swoim życiu. Wszystko to jest jednak możliwe do zrobienia i nie pisałabym tego bloga gdybym nie była tego pewna :)

Czy wampir może pokochać drugą osobę?

To pytanie jest dość trudne i jestem pewna, że wielu poszkodowanych partnerów niejednokrotnie zadaje sobie to pytanie. Wampir być może zdaje sobie sprawę, że gdzieś tam istniała kiedyś lub istnieje miłość, jednak dopóki sam nie wyzwoli się ze swoich nałogów nie jest w stanie zrozumieć prawdziwego, dojrzałego znaczenia tego pojęcia. Na tym etapie miłość oznacza dla niego raczej posiadanie niż współpracę opartą na zaufaniu. Wampira emocjonalnego w gruncie rzeczy nie interesuje sama istota człowieczeństwa jego partnera, jego problemy, wątpliwości, on nie chce ich utulić, ugłaskać, po prostu być przy bliskiej osobie. One go interesują same w sobie. Tutaj przebiega właśnie ta "subtelna granica". Z problemów partnera czerpie on raczej swoją siłę, którą później za jakiś czas wykorzystuje. Z kolei negatywne emocje ofiary wynikające ze trudności życiowych są dla niego same w sobie tak potrzebnym mu "akumulatorem emocjonalnym". Wampir pragnie także od partnera uwagi, pokory, posłuszeństwa, uczucia...tylko, że to on tym wszystkim chce zarządzać! Na początku znajomości jest silnie od partnera uzależniony, lecz niestety powoduje to w konsekwencji także uzależnienie partnera od wampira. Jest to sytuacja dosyć niebezpieczna,gdyż może być mylona z uczuciem miłości. Jest jednak pewien plus tej sytuacji. Wampir emocjonalny , aby nie odczuwać bólu, który kiedyś został mu zadany, zamroził swoje własne uczucia. To z kolei nie pozwala mu w pełni otworzyć się na drugiego człowieka. On raczej uczy się o partnerze i buduje pewne przekonania o nim na podstawie samego siebie. To wszystko z kolei powoduje, że w gruncie rzeczy nigdy nie jest w stanie do końca zranić drugiej osoby, bo tak naprawdę... nie końca ją "czuje". Jego wewnętrzna bajka zwyczajnie toczy się w zupełnie odmiennym kierunku, pozornie tylko podobnym do bajki partnera. Warto być może nie zastanawiać się nad wampirzą miłością zbyt długo i tym co on tak naprawdę czuje. Wydaję mi się, że najważniejsze w tej kwestii jest, aby samemu zadać sobie pytanie czego oczekuję od związku i co dla mnie oznacza miłość, gdyż....dla wampira najpewniej jest ona czymś z goła innym.

Określenie wampir energetyczny sugeruje, że jest nim mężczyzna.

Wampirem emocjonalnym może zostać zarówno mężczyzna jak i kobieta. Łatwiej jest mi mówić o kobiecie jako o ofierze ponieważ słowo ofiara jest rodzaju żeńskiego, a wampir z kolei rodzaju męskiego :) 

Jeżeli pojawią się jakieś nowe pytania lub chęć wymiany informacji zapraszam do wypowiedzi. Duża część osób zadaje mi pytania poza blogiem, a chyba łatwiej byłoby wypowiadać się w jednym miejscu. Wtedy wszyscy możemy z tego skorzystać :)

3 krok wampira – taniec wampira

W poprzednim poście poruszyłam kwestię barier ochronnych. Są one naszą tarczą, która chroni przed niekorzystnym działaniem otoczenia. Tarczą są sądy, przekonania, a nawet wiedza, jednym słowem jest to umysł. Bariery są po to byśmy mogli żyć świadomie i brać odpowiedzialność za swoje życie.

Wspomniałam też o wartościach, te z kolei pchają nas do przodu i powodują, że czujemy sens życia i potrzebę dalszego rozwoju. Wartości to nasze skarby, które dodają nam sił i światła w życiu, jest to nasze serce. Staramy się je więc chronić, a do tego służy wymieniona wcześniej tarcza.

Serce i umysł często toczą spór, w którą stronę ukierunkować działania człowieka. Serce by chciało działać spontanicznie, jednak umysł każe się zastanawiać. Co wygra? Czasem wygrywa jedno czasem drugie. Co o tym decyduje - wola. To ona rozsądza czy iść w zgodzie z sercem, czy rozumem. Wola to zbiór prawd, które nosimy w środku. Ja uznaję ją też za podstawową chęć życia (pojęcie jest znacznie szersze). Ogólnie rzecz biorąc, zadaniem wampira jest: eliminowanie umysłu i kuszenie serca poprzez osłabienie woli ofiary do całkowitego jej zawładnięcia w niektórych przypadkach.

Jeżeli nasi bohaterowie czyli wampir i partner decydują się ruszyć razem w dalszą podróż oznacza to duży "sukces" nie tylko wampira, lecz także ofiary. Po pierwsze z tego powodu, że najwyraźniej wszystkie rzeczy widzialne gołym okiem (opis w poprzednim poście) w tym przypadku wampira nie interesowały, nieważne czy ofiara je posiadała czy nie. Jeżeli nadal poświęca swój czas partnerowi, to najprawdopodobniej oznacza to, że on naprawdę jest zainteresowany jego najczystszą energią życiową i zasobami, które posiada. Widocznie uznał, że ofiara sama w sobie jest dla niego cenna. Tego typu przeciwnik jest najtrudniejszy. Aby zdobyć ofiarę kradnie zaufanie, gra emocjami, a przy tym wszystkim ciągle kontroluje sytuację. Wkrótce pozbawiana sił życiowych ofiara może zacząć podupadać. Jeżeli polegnie pierwsza, on może odejść i rozpocząć poszukiwanie nowego dawcy. Wszystko zależy od zasobów i sił partnera. Jednak prawda jest taka, że wampira emocjonalnego cała ta sytuacja też trochę wyniszcza, ale powiedział sobie, że jeżeli ma upaść to tylko z partnerem. Jeżeli wampir poczuje się słabiej zgubi ich oboje (osoba toksyczna często ściąga swojego partnera w szeroko rozumiany dół).

Wampir już wie jakie są cechy partnera, zna jego osobowość, cele, marzenia, aspiracje i sny. Wszystko to jest dla niego bardzo cenne. Chce to posiadać. Wie jak uderzyć ofiarę by ta sama oddała mu to czego on chce, ale musi się bardzo postarać, bo sytuacja nie jest łatwa. Musi zrobić rzecz najtrudniejszą - przyćmić umysł i wkraść się do serca. Innymi słowy, będzie się starał manipulować ofiarą. Będzie konsekwentnie osłabiać jej poczucie własnej wartości i wzmagać poczucie dezorientacji. Poniżej przedstawię kilka chwytów stosowanych przez wampira emocjonalnego. Zadaniem tych działań jest samo w sobie zadawanie krzywdy ofierze. Ich najważniejszy cel to wzbudzanie poczucia winy oraz niepewności, niekiedy nawet strachu w poszkodowanym. Oczywiście należy podejść do tematu bardzo ostrożnie. Pojedyncze zachowania nie muszą świadczyć od razu o tym, że ktoś jest wampirem emocjonalnym. Opisane poniżej sytuacje muszą być wyraźnie nacechowane negatywnymi intencjami, muszą się powtarzać często, być różnorodne i nie ulegać poprawie. Podczas czytania tych przykładów warto zwrócić uwagę na...słowa...

Jawna dewaluacja ofiary

Jest to jawne wbijanie szpilki prosto w serce. Wampir emocjonalny dokonuje tego w świetle dziennym patrząc prosto w oczy ofiary. Robi to bardzo często i w najmniej oczekiwanych sytuacjach, znienacka.Warto zwrócić uwagę, że są to uogólnienia. Te przesłania nie niosą konkretnych informacji.

Przykłady:

Zupełnie nie umiesz gotować, fatalnie się dzisiaj ubrałaś, czy widziałaś jak źle dzisiaj wyglądasz? ,wiedziałem, że nie dasz rady , nie jesteś taka silna jak Ci się wydaje, to Ci się nie uda, co Ty tam wiesz, masz słabą wolę, akurat te zasłony co wybrałaś są najbrzydsze z możliwych, Ty nigdy nie umiesz włączyć tego radia, Ty zawsze się musisz w czymś pomylić, Twoje opowiadanie jest najnudniejsze ze wszystkich, wszyscy wolą mnie od Ciebie, nikomu nie spodobała się Twoja przemowa….i cała masa innych.

Umniejszanie zasług ofiary

Bardzo częsta cecha, którą przejawia wampir energetyczny w stosunku do ofiary. W sytuacji, w której zrobiła coś ona naprawdę dobrze, jest chwalona przez inne osoby wampir może osobiście odczuwać porażkę.  Najprawdopodobniej będzie próbował dosyć szybko podburzyć dobre samopoczucie partnera, może zrobić to zarówno na osobności jak i publicznie.

Przykłady:
1. Otoczenie chwali ofiarę za bardzo dobre, przejrzyste rozplanowanie mieszkania.
Wampir: no być może jej się udało dobrze to zrobić, ale czy to jest aż takie ważne...
2. Ofiara bardzo dobrze poradziła sobie z egzaminem na prawo jazdy
Wampir: no zdała za pierwszym razem, ale bez mojej pomocy by jej się nie udało
3. Ofiara bardzo dobrze poradziła sobie w pracy, poprzez swoją otwartość i pozytywne nastawienie udało jej się zdobyć nowego klienta 
Wampir: miała trochę szczęścia tym razem, ja na co dzień zdobywam dziesiątki nowych klientów i się tym nie chwalę...

Umniejszanie zasług nie musi jedynie występować w postaci słownej. Może też przybierać inne formy. Po sytuacji, w której ofiara została za coś uznana wampirowi może się po prostu w widoczny sposób zmienić humor. Może nagle próbować zepsuć ich wspólne plany, na których ofierze zależało, może próbować jej w jakiś sposób ubliżać. Jednym słowem bardzo możliwe, że będzie on próbował podkopywać dobre samopoczucie, które wywołała w partnerze sytuacja uzyskanej pochwały.

Wykorzystywanie słabości ofiary jako punktu odniesienia do wzmacniania swojej wielkości.

Wampir wie co dla jest ofiary problemem, w czym czuje się słaba, co ją niepokoi. Niekiedy sytuacja może  też dotyczyć spraw prozaicznych, nie wartych głębszego zastanowienia. Wampir jednak to wszystko bezwzględnie wykorzystuje by poczuć się lepszym, silniejszym, wartościowszym.

Przykłady:

1. Ofiara: ciągle mam problemy ze znalezieniem pracy, już tyle czasu jej szukam...
Wampir: mam znajomego, który ciągle szuka pracy, co za nieudacznik. Nie to co ja, od lat mam świetną pracę i ciągle otrzymuję premie.

2. Ofiara: ciekawe dlaczego nie udało mi się włączyć zmywarki a Tobie tak, co zrobiłeś?  
Wampir: bo jestem od Ciebie mądrzejszy i wiem jak to zrobić

3. Ofiara: widzę, że ludzie często pytają Cię o drogę, mi się to nie zdarza...
Wampir: no widzisz, ludzie wolą rozmawiać ze mną niż z Tobą, chyba wzbudzam w nich większe zaufanie.

Wykorzystywanie mocnych stron ofiary

Wampir zna mocne strony ofiary i stara się je obrócić na swoją korzyść. Cele są przeróżne jak np. realizacja własnych celów i wyłączanie się z zadań, które uznaje za nudne i zbyt przyziemne.

Przykłady:
1. Ofiara deklaruje, że jest osobą, która potrafi sobie radzić w codziennych sprawach. Potrzebuje jednak by wampir był przy niej kiedy będzie jechała do lekarza.

Wampir: Mówiłaś, że jesteś taka zaradna, wiesz to może pojedź jutro sama do tego lekarza, co ja Ci będę przeszkadzał. Na pewno świetnie sobie poradzisz.
2. Ofiara deklaruje, że potrafi gospodarować swoim czasem i dzielić zadania.

Wampir: Widzę, że nie masz zbytnio czasu na spotkanie ze mną, a mówiłaś, że tak umiesz nim gospodarować. Jak widać jest to nieprawda, bo od dwóch dni nie znajdujesz dla mnie ani chwili.

Zawsze coś za coś

Wampir czasem pozwoli sobie na drobny „podarunek”, ale uwaga jeżeli on nastąpił, to bardzo możliwe, że ofiara za chwilę poniesie tego koszt.

Przykłady:

Wampir: masz bardzo ładną sukienkę, tylko coś grubo w niej wyglądasz...

Wampir: podoba Ci się biżuteria, którą kupiłem? Cieszę się, tylko teraz musisz ją nosić, nie po to wydałem kupę pieniędzy by leżała na półce.
Wampir: zrobiłaś bardzo dobrą sałatkę, jednak zupa, którą podałaś była okropna...
Wampir: Chcesz żebym miał do Ciebie więcej zaufania? Być może Ci je dam, ale dlaczego nie chciałaś ostatnio zostać u mnie na noc? Może sama powinnaś mi więcej ufać.

Wzbudzanie niepokoju w ofierze - wampir  poddaje w wątpliwość swe intencje

Wampir może specjalnie wzbudzać niepokój lub wątpliwości ofiary. On przepada za niby nieświadomym poruszaniem pewnych tematów, które mają wzmagać obawy partnera. Jeżeli jest coś czym ofiara się zamartwia, wampir zrobi wszystko by to u niej wzmocnić. To raczej nie jest osoba, która będzie się starała wspierać w trudnych chwilach. Często także niepostrzeżenie sam poddaje w wątpliwość swoje intencje.

Przykłady:

1. Ofiara: boję się, że mam cukrzycę, ostatnio bardzo chce mi się pić i jestem senna...
Wampir: znajomy właśnie mi powiedział, że jego matka zmarła na cukrzycę.

2. Ofiara: wychodzę dzisiaj ze znajomą.
Wampir: ok, ja też chciałbym wyjść pojutrze. Spotykam się ze swoją byłą.

3. Ofiara: boję się skutków ubocznych tego leku, który teraz biorę
Wampir: a co jeśli stracisz od niego wzrok?

4. Ofiara; nie rozumiem dlaczego koleżanka w pracy przestała się do mnie odzywać
Wampir: a nie pomyślałaś, że może ona Cię obgaduje za Twoimi plecami?

5. Ofiara: Bardzo się cieszę, że jutro po mnie przyjedziesz
Wampir: skąd wiesz, że po Ciebie jutro przyjadę?

Wzbudzanie poczucia winy za niepokój - wampirza racjonalizacja

Jeżeli wampir widzi, że ofiara zaczyna się niepokoić syci się tym, a następnie, aby uniknąć sytuacji, że ona zorientuje się, że coś jest nie tak, zaczyna wzbudzać w ofierze poczucie winy za jej niepokój. Ofiara może się czuć winna, że miała przez moment jakiekolwiek wątpliwości co do intencji wampira.

Przykłady:

1. Ofiara: boję się, że mam cukrzycę, ostatnio bardzo chce mi się pić i jestem senna...
Wampir (po jakimś czasie): znajomy właśnie mi powiedział, że jego matka zmarła na cukrzycę!

Racjonalizacja wampira : no wiesz, nie możesz być taka pewna wszystkiego!  to normalne, że niektórzy ludzie umierają na tę chorobę. Dlaczego się tak egzaltujesz?!
2. Ofiara: wychodzę dzisiaj ze znajomą.
Wampir: ok, ja też chciałbym wyjść pojutrze. Spotykam się ze swoją byłą.
Racjonalizacja wampira: przecież wiesz, że moja była ma problemy zdrowotne, muszę jej pomóc. Dlaczego jesteś taka okropna dla niej? Czyżbyś mi nie ufała?

3. Ofiara: Bardzo się cieszę, że jutro po mnie przyjedziesz.
Wampir: skąd wiesz, że po Ciebie jutro przyjadę?

Racjonalizacja wampira:  spytałem tak, bo spodobała mi się Twoja pewność, że jutro po Ciebie przyjadę. Przecież wiesz co do Ciebie czuję, mówiłem Ci to już wielokrotnie! Chyba powinnaś wiedzieć, że po Ciebie przyjadę. Jak w ogóle mogłaś sądzić, że mógłbym nie przyjechać, za kogo mnie masz?

Wiem czego chcesz

Wampir "zawsze wie najlepiej" czego chce ofiara i co nią kieruje. Budowane przez niego wrażenie podobieństwa do partnera pozwala łatwiej sterować jego wyborami. Ofiara może sądzić, że skoro on jest do niej taki podobny to faktycznie może dobrze wiedzieć czego ona chce. A czy nie jest tak, że czasem sami nie potrafimy powiedzieć do końca jacy jesteśmy? Manipulator może więc często stosować zwrot "dobrze wiesz, że tego chcesz"

Oddziaływanie na zmysły

Wampir emocjonalny to osoba wyspecjalizowana w manipulacji. Doskonale wie kiedy zagrać odpowiednimi zmysłami ofiary np. dotykiem, spojrzeniem, szeptem. Często używa też  „wstawek” w postaci utopijnej wizji wspólnej przyszłości, bądź obiecuje złote góry. Ja nazwałam sobie to „kodowanie” ofiary, czyli zapuszczanie wici w jej podświadomości. Nasza podświadomość często zapamiętuje pewne rzeczy podprogowo, czyli np. coś nam fajnie zapachniało, ale nie wiemy gdzie i kiedy czuliśmy ten zapach. Wiemy natomiast, że skądś go znamy i dobrze on nam się kojarzy (pierwszy raz mogliśmy mieć z nim styczność 10 lat temu, podczas wakacji nad morzem)

Tak właśnie działa wampir, on kusi naszą podświadomość. Pamiętajmy jednak, że to też jest normalne zjawisko, osoby zakochane mogą szeptać sobie do ucha by wzmocnić przyjemne doznania, jednak sytuacja jest zagrażająca gdy mamy do czynienia z wampirem.

Pozostawianie ofiary w sytuacji pozornego wyboru – ubezwłasnowolnianie ofiary

Jest to najtrudniejszy do opisania zabieg wampira emocjonalnego. Aby go osiągnąć może on wykorzystać wszystkie swoje techniki manipulacyjne lub tylko kilka z nich. Jest to swoista parada różnorodności działań mających na celu osłabić wolę ofiary – jest to taniec wampira.

To on w tym tańcu prowadzi. Uwielbia jak ofiara robi to, co on zechce, lubi także patrzeć jak się miota bezbronna. Kiedy zechce wypuści ją z rąk.

Posłużę się więc przykładem w celu lepszego zrozumienia sytuacji.

Wampir emocjonalny pomału osacza ofiarę. Pragnie sterować nią wedle swojej woli. Ten przeciwnik działa spokojnie, systematycznie\i konsekwentnie.  On ma czas i klasę, poczeka, to nie jest zwykły, widoczny oszust. Jeżeli nie uzyska od ofiary w danym momencie tego, czego od niej oczekuje, na chwilę wycofa się, a potem ponownie uderzy. Teraz weźmy pod uwagę pojęcie spontaniczny i zdecydowany. Załóżmy, że ofiara powiedziała, że to są jej cechy (on to dobrze pamięta). Oto przykład sytuacji.

1. Wampir chce by ofiara została u niego na noc, pyta o to (działa otwarcie na umysł)
2. Ofiara nie godzi się na to, chce wrócić do domu, jutro wstaje rano do pracy, ma ważne spotkanie, nie ma ze sobą niezbędnych rzeczy, nie chce (odpiera atak)
3. Wampir mówi, że doskonale ją rozumie, że on sam miałby problemy z nocowaniem u kogoś w takiej sytuacji (jestem podobny do Ciebie, też bym się czuł zakłopotany, rozumiem Twój wybór, masz jutro ważny dzień, wiem co czujesz, jest mi z Tobą tak dobrze, że zadowolę się każdą minutą, którą mi dasz – działa na serce, zmiękcza ofiarę)
4. Potem może być chwila przestoju, to jest czas na działania dodatkowe wampira. Wampir nie może dalej nakłaniać wprost. W końcu raz usłyszał już słowo nie. Namawiając dalej zdradziłby się. Teraz jest więc czas działania na podświadomość np. dotykiem, głosem, zapachem, wizją, obietnicą. Ten etap może nastąpić niedługo po bezpośredniej prośbie, może się też jednak zająć trochę więcej czasu. 
5. W trakcie oddziaływania na podświadomość wampir zaczyna mówić, że bardzo lubi osoby spontaniczne (ofiara się przecież jako taka deklarowała), które potrafią na moment odrzucić swoje plany. Wszystko jest w końcu kwestią zaufania, w końcu odwiezie jutro ofiarę do pracy, na pewno wstanie rano pierwszy i obudzi ją. Poza tym niedobrze jak ktoś coś nadmiernie planuje, to takie sztywniactwo (ofiara może poczuć, że jest usztywniona ponieważ wampir sugeruje, że jej zachowanie jest odwrotne od wcześniej deklarowanego-spontaniczność. Ponieważ ofiara pozbawiona jest barier ochronnych jej umysł czyli myślenie krytyczne dosłownie "zawiesza się" w obliczu dwóch sprzecznych pojęć o sobie). Oczywiście wampir doskonale wyczuwa sytuację kiedy dokonać unieruchomienia. Wszystko ubiera w odpowiedni kontekst. A może właśnie opowiedział historię o jakimś znajomym, który był w podobnej sytuacji jak on i ofiara w tej chwili i tamta osoba została na noc i właśnie w taki sposób okazała swoją miłość?
6. Ofiara jest nieco zdezorientowana, chcąc zachować stałość swojej osobowości i uniknąć wewnętrznego konfliktu robi to czego chce wampir, czyli zostaje u niego na noc (w końcu sama mówiła, że jest spontaniczna, nie chce wyjść na osobę nieszczerą, poza tym ufa mu, chce z nim przebywać, ostatecznie odwiezie ją jutro, ona jakoś sobie poradzi, wiąże się to z co prawda z lekkim dyskomfortem ale za olbrzymią przyjemność obcowania z ukochaną osobą, w końcu jemu tak bardzo na niej zależy).
7. Następnego dnia ofiara budzi się spóźniona do pracy, jest zmęczona, być może nawet zaspała. Wampir nadal śpi. Pyta więc wampira jak to się stało, przecież miał ją obudzić.
8. On odpowiada jej – przepraszam zaspałem, chyba mogło mi się to zdarzyć? Zresztą sama tego chciałaś, czy ja Cię na siłę tu trzymałem? Jak widać wcale nie jesteś taka zdecydowana na jaką się kreujesz. Musisz trochę więcej myśleć i być bardziej odpowiedzialna. Poza tym mogłaś mnie obudzić, przecież leżałem obok.Wampir może się lekko podśmiewać z całej tej sytuacji, uważnie przyglądać partnerowi. Wyraźnie poprawił mu się humor. Być może nawet wiedziony dobrym nastrojem podwiezie spóźnionego partnera do pracy.

9. Co na to partner? On czuje się winny, słaby, „brudny”, zaniepokojony. Czy szef będzie się na niego gniewał za spóźnienie? Jest poniżony przed samym sobą, ale…w końcu sam się na to zdecydował, a ukochany wampir przecież podwozi go do pracy. Bardzo możliwe,że podobna sytuacja będzie miała jeszcze miejsce nieraz.

Przykładów podobnych sytuacji może być nieskończenie wiele. Będę się starała regularnie je dopisywać jednak chciałabym zachęcić czytelników do dzielenia się swoimi doświadczeniami i wspólnego poszerzania listy. Może to pomóc ujawniać techniki wampirów emocjonalnych  które mogą wyrządzić sporo krzywd. Piszcie co Wam do głowy przychodzi J

2 krok wampira - poznam Twoje bariery obronne i co za nimi się kryje

Dziś płynę, bo temat jest bardzo trudny J Teraz będzie bardziej obrazowo, bo inaczej musiałabym pisać sucho, co chyba czytałoby się dość nudno, poza tym sama miałabym większe trudności.  

Jesteśmy więc na etapie, w którym wampir energetyczny i partner co nieco się znają. Spotkania, rozmowy, wymiana poglądów dostarczyły im wielu niezbędnych informacji o sobie. Teraz te dwie osoby decydują się na dalszy rozwój znajomości. Występuje pewne zainteresowanie i przyciąganie. No właśnie. Jeżeli znajomość nadal trwa to najprawdopodobniej znaczy to, że wampir zakończył swój proces decyzyjny. Już teraz partner nie interesuje go tylko powierzchownie, możliwe, że dojrzał w nim to, czego poszukuje i teraz może już przystępować do „prania mózgu” i kradzieży. Jeżeli wampir energetyczny poświęca partnerowi wiele uwagi, pragnie ciągle z nim przebywać, dzielić jak najwięcej sytuacji, a nawet przedstawić rodzinie najprawdopodobniej oznacza to, że jest on zafascynowany. Początkowa fascynacja wampira ofiarą jest moim zdaniem szczera. On naprawdę wie jakiego rodzaju energii szuka i jeśli to odnajdzie, to jest to dla niego duży sukces, a wręcz euforia. Niestety nigdy nie ma pewności ile ten stan potrwa, bo wampir prędzej czy później jak tylko osiągnie swój ukryty cel znika (nieważne czy fizycznie czy mentalnie), ale o tym później.

Ofiara także może być pod wrażeniem wampira. Dlaczego? Bo spotkała bratnią duszę, osobę tak podobną do siebie. Ta osoba przecież tak dobrze wie czego ofiara potrzebuje. Partner czuje jakby się znał z wampirem od wieków, to co ich łączy jest niesamowite, bajkowe, niespotykane. Ofiara może też czuć pewną misję pomocy człowiekowi, który tak jak ona sama dobrze wie, co oznacza samotność i bycie niezrozumianym. Bardzo możliwe, że partner się mocno zaangażował w relację, a wampir? Skłaniałabym się ku określeniu, że on jest zafascynowany lub widzi duże zyski z tej znajomości (o wampirzej miłości później J )

A więc bohaterowie powyższego opowiadania do tej pory tak się wspinali, wspinali na wyżyny, aż doszli na górę. I co tam spotkali? Granicę. Czym jest ta granica?

Skoro proces wstępnego poznawania się już minął, bohaterowie muszą iść dalej lub się wycofać, ale nie ruszą razem w dalszą podróż jeśli nie ma między nimi zaufania. Muszą wiedzieć, że w dalszej podróży mogą liczyć na wzajemną pomoc (a przynajmniej jeden z nich liczy na autentyczne wsparcie)

Podsumowując, wampir energetyczny poznał już partnera zadając mu odpowiednie pytania (poprzedni post "Pokaż mi siebie, a ja pozostanę w ukryciu"). Wie jakie są więc granice ofiary, czyli m.in. jej przekonania, zasady, postanowienia, których nie chce łamać. Wie też jakimi się ona kieruje wartościami, którym nie chce się przeciwstawiać lub które propaguje. Skoro już je dobrze poznał, wie jaka może być prawdopodobna konstrukcja psychologiczna ofiary (prawdziwi manipulanci to osoby posiadające niemałą świadomość licznych mechanizmów psychologicznych). Niebezpiecznie zbliża się więc do barier ofiary, a ona mu na to zbliżenie pozwala, stają się sąsiadami.

Dlaczego? Bo partner mając świadomość, że spotkał bratnią duszę po prostu decyduje się wampirowi zaufać.

Czym jest zaufanie dla partnera? Świadomością, że druga osoba jej nie skrzywdzi, przyzwoleniem na odpuszczenie nieco samokontroli i częściowym lub całkowitym uśpieniem czujności. Ofiara wierzy, że ma na plecach ochronny spadochron złożony z drugiej osoby – niestety w tym przypadku papierowy. 

Czy wampir sam ufa? On nigdy nie uchyla swojej tarczy obronnej, on ją ciągle trzyma w ręku i jest czujny, obserwuje. Swoją prawdziwą zasłonę ochronną opuszcza tylko ofiara, która niestety nie wie, że jest w owym akcie jedyna. Dlaczego wampir nie ufa? Temat jest dyskusyjny. Kieruję się ku przekonaniu, że otrzymał w życiu tak wiele zła i tak bardzo go nie chce przepracować w sobie, że w którymś momencie zdecydował, że po prostu zamknie się na świat. Tak miały moje osobiste przypadki, nie wyklucza to jednak innych możliwości.

Czym jest zaufanie partnera dla wampira energetycznego? Czymś co pragnie zabrać. To dla niego nie jest płot sąsiada, którego należy szanować, dla niego jest to płot, który należy zniszczyć by się niepostrzeżenie wkraść na posesję. Jego zamierzenia są przeciwne od partnera, który to ogrodzenie chce uszanować.

Czy wampirowi zawsze jest łatwo wykraść skarby z posesji sąsiada? Nie zawsze. Zależy jak bardzo ten drugi sam je ceni, chroni je i umiejętnie chowa.

Jakie skarby są dla wampira najcenniejsze? Te najbardziej ukryte, w specjalnym schowku ;)

Czy wampir może je dostrzec z daleka? Ma dobry wzrok (łatwo dostrzega łupy), ale bez przesady. Jeżeli sąsiad sam je pokazuje dookoła, wampirowi jest po prostu łatwiej rozpoznać cel i dobrać odpowiednią strategię szybkiej i efektywnej kradzieży.

Rodzaje sąsiadów:

Wariant nr 1 sąsiad po prostu posiada coś w sposób widoczny, co akurat wampira interesuje. Tutaj wszystko jest w rękach sąsiada i zależy od jego barier ochronnych i umiejętności trzymania skarbów w odpowiednim miejscu.

Wariant numer 2 to fakt, że sąsiad może sądzić, że jedyne co ma do zaoferowania lub to czym można go kupić, to kwestie widoczne gołym okiem. On samowolnie ciągle pokazuje czym chce handlować (np. pieniądze, seks, wygląd, sława, władza).  Problemem sąsiada nie musi być fakt, że jest on zły czy naiwny, ale po prostu może jeszcze nie wiedzieć co jest dla niego naprawdę ważne. W tej wersji sąsiad często sam może zapraszać wampira do siebie, aby ten oglądał jego skarby, jednak bardzo możliwe,że wampir je sobie później po prostu ukradnie i ucieknie. Wampir sam posiada dobra widoczne gołym okiem (z kradzieży wiele zyskał), a więc jeśli sąsiad jest z kolei pazerny na te rodzaje zysków, wampir po prostu mu je sprzeda, tylko po znacznie wyższej cenie. Tu nigdy nie ma równej wymiany.

Wariant numer 3 jest taki, że sąsiad przez nieuwagę gubi to co cenne i pozostawia porozrzucane dookoła, a płot graniczący go od oszusta jest tak słaby, że można tam wejść bez wysiłku.  Złodziej nawet do końca nie wie kto mieszka na tej posesji, to go właściwie w tym momencie nie interesuje, liczy się łatwy łup. W tej sytuacji bardzo możliwe, że oszustem nie jest wampir a zwykły rzezimieszek.

Te przykłady pewnie nie wyczerpują listy innych rodzajów sąsiadów :) 

Jak każdy nałogowiec wampir pragnie swojego „pożywienia” w coraz większych ilościach. 

Największym marzeniem doświadczonego wampira jest więc ograbienie posesji, w której z daleka widzi, że jest szansa na duże, dobrze ukryte bogactwo, jednak grodzenie jest silne i trudne do zdobycia.

W następnym poście postaram się obrazowo opisać co może dziać się dalej jeśli ani ofiara ani wampir nadal się nie wycofują z relacji. Postaram się omówić proces przełamywania barier i "odwracania kota ogonem" :)

1 krok wampira - pokaż mi siebie, a ja pozostanę w ukryciu

Jak wiadomo każda rozpoczynająca się znajomość polega na wzajemnym poznawaniu się. Ludzie chcą dowiedzieć się więcej o swojej osobowości, zainteresowaniach, strategiach radzenia sobie z problemami itp. Nie inaczej rzecz ma się w przypadku poznania wampira energetycznego, jednak w tym przypadku już na samym początku znajomości zachodzi pewna szczególna prawidłowość. On z całą pewnością może zobaczyć partnera, ale partner nie do końca może ujrzeć jego. Chodzi tutaj o dość trudno dostrzegalny na początku znajomości fakt, że partner przedstawia siebie w pełnej okazałości, jest szczery, otwarty, jego intencje są dobre a cele jawne. To co kieruje wampirem energetycznym jest nie do końca jasne, przejrzyste i jednoznaczne. Jego cele są ukryte. Nie może o nich mówić otwarcie, bo najzwyczajniej w świecie zdradziłby swoje nie do końca "czyste" intencje oraz stosowaną strategię.  Jeżeli wampir akurat poszukuje długotrwałej relacji to im jest on silniejszy i bardziej doświadczony tym silniejszej i zasobniejszej ofiary szuka. Wynika to z faktu, że w pewnym stopniu lubi on narzucać sobie nowe i coraz trudniejsze wyzwania. Chociażby po to,żeby sobie udowodnić, że jego strategia "skoro coś działało wcześniej to i w tym przypadku mi się uda" naprawdę działa, nawet jeśli ma do czynienia z "trudnym do zdobycia dawcą". Silniejsze wampiry mogą wybierać osoby wiedzące czego chcą, posiadające wysoką samoświadomość, znające swoje mocne strony oraz słabości, następuje to zarówno z wyżej wymienionych powodów jak i faktu, że dzięki temu: będą szybciej i wyraźniej widziały gdzie są czułe punkty partnera, co pozwoli im z większą efektywnością uderzyć. Będą także wiedziały gdzie drzemie siła partnera i będą próbowały obrócić ją na jego niekorzyść (inaczej; będą starały się pokonać go jego własną bronią).  Z toku moich obserwacji wynika, że proces „nierównej wymiany zapoznawczej” zachodzi od samego początku, czyli zadawania pytań. Najbardziej zagrażające rozmówcy pytania zadane przez wampira dotyczą jego osobowości, celów, aspiracji, marzeń i snów. Ważnym elementem tej strategii jest fakt, że oprócz nierównej wymiany informacji, wampir już na tym etapie pragnie sprawić by partner miał wrażenie, że obaj/oboje/obie są do siebie niesamowicie podobni. To z kolei jest zgodne z zasadą, że poszukujemy w gruncie rzeczy osób do nas podobnych i bardziej im ufamy.

Udało mi się zaobserwować jak zachodzi ten proces. Trzeba jednak pamiętać o tym, że aby mechanizm wzbudził niepokój omówiona przeze mnie poniżej sytuacja musi się powtarzać naprawdę wielokrotnie, powiedziałabym nawet, że non stop.

Kiedy on zadaje partnerowi pytanie:

1. Wampir energetyczny zadaje pytanie
2. Rozmówca odpowiada na pytanie otwarcie, jednoznacznie i zadaje to samo pytanie wampirowi.
3. Wampir odpowiada takim samym poglądem – jeżeli taka reakcja ma miejsce non stop trudno wyzbyć się wrażenia niebywałego podobieństwa, a nawet pokrewieństwa dusz.

Ale to oczywiście nie wszystko. Partner tak samo zadaje pytania, a wtedy rzecz może się mieć następująco:

1. Partner zadaje pytanie
2. Wampir odpowiada mało zdecydowanie, bądź żartem, partner nie ma jasności  jego poglądu. Odpowiedź jest silnie asekuracyjna(w domysłach jest przynajmniej kilka opcji możliwych przekonań lub dążeń wampira)
3. Partner prosi więc o dodatkowe zaznaczenie stanowiska wampira w omawianej sprawie
4. Jeżeli parter wcześniej zaznaczył swój pogląd w omawianej sprawie, wampir przedstawia ten sam pogląd. Jeżeli nie usłyszał wcześniej od partnera jego poglądu mówi to, co wydaje mu się (posiłkując się swoim doświadczeniem), że partner chce usłyszeć. Może także wypowiedzieć swoje własne zdanie, a jeżeli potem się okaże, że jest ono odmienne od zdania partnera, szybko wycofa się i upodobni swoje stanowisko do rozmówcy. Wampir może też odpowiedzieć żartem lub wymijająco, sugerując, że partner dowie się o jego przekonaniach w swoim czasie (może też po prostu nie wiedzieć czego chce; bardzo częsta przypadłość wampira).

Oprócz zbierania informacji dotyczących sfer osobowości, celów, marzeń, aspiracji i snów partnera, wampir energetyczny stara się zapamiętywać jak największą  ilość "suchych danych", które dotyczą jego ofiary. Chodzi tutaj o wszelkiego rodzaju upodobania od ulubionego koloru po ulubiony kraj na mapie. Tutaj nawet trudno się spostrzec jak dobrze jest on w stanie zapamiętać pewne szczegóły (on jest ciągle czujny i obserwuje).Wszystko to służy temu by móc to później wykorzystać i wzmóc poczucie, że dobrze zna ofiarę i wie czego ona potrzebuje. Oczywiście mówię tu o wampirze energetycznym, bo sam fakt, że bliska nam osoba chce wiedzieć co lubimy jest oczywiście normalny. Podkreślam, że sytuacja jest zagrażająca jeśli dotyczy wampira.
Jeżeli chodzi o "suche dane" dotyczące samego wampira zdarza się, że mówi on prawdę co lubi a czego nie.  Może się nie ujawniać lub mówić nieprawdę jeśli chodzi o obszary własnej osobowości, celów aspiracji, marzeń i snów.

Proces jest bardzo skomplikowany i subtelny. Mówiąc ogólnie, wampir energetyczny wyczuwa grunt, poznaje ofiarę, a co bardzo ważne próbuje wyczuć gdzie są jej granice, które później będzie się starał przełamywać. Jest to bardzo ważny i zagrażający moment. Skupię się na tym w następnym poście J

Jak mogę poznać, czy jestem ofiarą wampira energetycznego?

W każdej relacji zachodzi pewnego rodzaju interakcja. Rzecz ma się podobnie jeżeli chodzi o związek z wampirem, którego oddziaływanie na partnera nie może pozostać przez tego drugiego niezauważone i nieodczuwalne. Warto jest mieć na uwadze, że wampir nie musi od pierwszego spotkania przystąpić do pobierania energii. On w pierwszej kolejności dokonuje swoistej oceny „dawcy”. Jeżeli tylko przekona się (co z reguły następuje dość szybko), że dana osoba spełnia jego kryteria  przystąpi do pobierania energii. Przez słowo energia rozumiem czystą energię życiową (żywotność, wigor, zapał) oraz wszystkie inne obszary jak: emocje, cele, aspiracje, marzenia, a nawet sny. Pozbawiana swoich zasobów ofiara może zacząć zauważać zmiany w swoim samopoczuciu.
Warto jednak pamiętać, że nawet jeżeli dana osoba odnajduje u siebie wymienione niżej cechy nie musi to od razu oznaczać, że weszła w kontakt z wampirem emocjonalnym. Być może należy rozważyć inne czynniki  wpływające na aktualną kondycję psychiczną czy fizyczną. Czasami gorszy nastrój może być także przejściowy i jest to normalne. Sprawa jest dopiero wtedy niepokojąca, gdy mamy pewne podejrzenia, że nasz aktualny związek lub znajomość jest dla nas mało satysfakcjonująca.

Poniżej przedstawiam listę możliwych objawów wynikających z faktu obniżenia sił życiowych, który powoduje kontakt z wampirem energetycznym. 

Nagłe, odczuwalne obniżenie energii, nie spowodowane żadnymi innymi dodatkowymi czynnikami. Większa senność, ogólne zmęczenie, rozdrażnienie, lenistwo, obniżona koncentracja, poczucie ociężałości lub „rozpłynięcia się”, omdlenia.

Fizycznie odczuwalne dolegliwości, różnego rodzaju bóle, szczególnie nietypowe bóle głowy, które mogą występować np. tylko podczas kontaktu z wampirem. Bóle głowy są przejściowe, potrafią nagle nadejść i równie szybko zniknąć. Leki przeciwbólowe mogą nie przynosić pożądanego rezultatu.

Obniżenie poczucia własnej wartości i sprawczości, niemoc, stany depresyjne, problemy z podejmowaniem decyzji. Ofiara może mieć wrażenie, że każdy jej krok jest błędny. Wzbudzanie poczucia winy w wampirze powoduje, że sama czuje się winna, złość na niego wraca do niej z jeszcze większą siłą, a próba dystansu prędzej czy później prowadzi na manowce.

Podejmowanie się ryzykownych zachowań, takich, których nie było do tej pory lub ofierze udawało się nad nimi panować. Wzmożone, niepohamowane kierowanie się popędami.

Uzależnienie się od czegoś lub powrót do wcześniejszych nałogów jeżeli takowe wcześniej istniały lub ofiara była na etapie wychodzenia z nich. Mogą także wzmocnić się objawy nałogu, które ofiara posiada.

To na jej głowie zazwyczaj pozostaje załatwianie żmudnych, przyziemnych spraw. W długotrwałym związku rzadko kiedy może liczyć  na pomoc wampira emocjonalnego. Jego obecność jest wyrazistsza kiedy pojawiają się przyjemności.

W relacji z wampirem ofiara może mieć poczucie nierównej wymiany szeroko rozumianych zasobów. Zazwyczaj ma ona poczucie, że raczej daje niż otrzymuje, a żeby coś od wampira otrzymać musi to sobie sama wziąć lub wręcz o to walczyć.
Kiedy relacja już się rozwinie ofiara rzadko kiedy dostaje coś bezinteresownie od wampira energetycznego.

Często występujące uczucie "podcinania skrzydeł" Ofiara może czuć niepokój przed poinformowaniem wampira o swoich osiągnięciach, pochwałach, sukcesach towarzyskich lub wszelkich innych.  Jeżeli takowe nastąpią partner często może otrzymać od wampira obojętność lub krytykę.

Ofiara może słyszeć częstą, niepopartą logicznymi argumentami krytykę. Słowa, które nie niosą za sobą nic poza szeroko rozumianą krzywdą.

W momencie gdy relacja się rozpoczyna ofiara może być nienaturalnie zasypywana "prezentami" (mam tu na myśli wszystkie zachowania nagradzające, od uwagi po rzeczy materialne). Na początku znajomości ofiara może mieć wrażenie, że ciągle otrzymuje coś na siłę, w nadmiarze, może czuć się zakłopotana i zobowiązana, aby się odwdzięczyć.

Ponieważ relacja z wampirem energetycznym to nieustanne pole bitwy ofiara może mieć wrażenie, że ciągle musi toczyć walkę o wszystko. Nic nie może być takie jakie jest, otwarte i wprost. Osoba wykorzystywana jest ciągle pozostawiana z wątpliwościami, masą niedopowiedzianych słów i nie do końca zrozumiałych zachowań wampira. Aby uzyskać chwilowy spokój czy jakiekolwiek informacje odnośnie aktualnej sytuacji w związku, ofiara inwestuje niebywałe ilości energii i zaangażowania, które i tak nie dają długotrwałego efektu. Jest to wysiłek dający chwilowy rezultat, lecz otrzymana od wampira informacja zwrotna zazwyczaj i tak nie upewnia jej do końca w sytuacji.

Obwinianie się za niepowodzenia,konflikty w trakcie trwania w związku z wampirem, ostrożność, wrażenie stąpania po cienkim lodzie. Strach przed wypowiadaniem swoich wątpliwości, żądaniem szacunku,  wzajemności. Niepokój i niepewność w sytuacji upraszania się o swoje – przed zadawaniem wampirowi niezbędnych pytań, prośbą o wyjaśnianie pewnych sytuacji. Ofiara po mimo swoich wewnętrznych potrzeb i sygnałów ostrzegawczych bardzo często może mieć wrażenie, że się niepotrzebnie czepia lub wymyśla niestworzone historie, jednym słowem może karać się za swoje wątpliwości.

Rezygnacja z dotychczasowych zainteresowań, kontaktów z przyjaciółmi, znajomymi rodziną. Osoby do tej pory bliskie mogą być widziane w zupełnie innym świetle, jako złe, chcące ofiarę wykorzystać. Ofiara może wcielać nową zasadę w swoim życiu, a głosi ona – nie czuj, nie mów, nie ufaj. 

Powielanie zachowań sprzecznych z dotychczasowymi wartościami i postanowieniami. Ofiara wie, że robi coś wbrew sobie, żałuje tego, ale wkrótce robi to ponownie. Za każdym razem po powtórzeniu niepożądanej czynności wzmaga się dezorientacja i poczucie winy.

"Ciężkie sny", przepełnione niepokojem i tajemniczą symboliką, lub nawet ich zanik.

Napady nieokreślonego lęku, paniki.

Poczucie bycia sterowanym od zewnątrz – dość osobliwe uczucie, które na pierwszy rzut oka może nie być wiązane z żadnym konkretnym źródłem.

Zauważalne zmiany w wyglądzie, brak blasku, poszarzenie, brak wyrazistości, obniżenie atrakcyjności, postarzenie się.

Nerwowość, wrogość w stosunku do otoczenia, zniecierpliwienie, wzmożone i szybkie zmiany nastroju, poczucie bycia atakowanym przez otoczenie.

Strach przed byciem porzuconym i niepewność, brak zaufania do siebie.

Zautomatyzowanie czynności, które do tej pory sprawiały przyjemność.

Występowanie przeciwko osobom, które wypowiadają się niepochlebnie na temat wampira, jednak potrafiące swoje stanowisko racjonalnie i rzetelnie uzasadnić.

Nagłe zainteresowanie krwawymi, mrocznymi wątkami, zadawaniem bólu i ogólnie rozumianym złem.

Brak czasu na odpowiedni odpoczynek, zajęcie się swoimi sprawami. Cały wolny czas poświęcany jest kontaktom z wampirem.

Ofiara może mieć na samym początku wrażenie, że związek z wampirem jest wręcz bajecznie idealny, co może nawet dawać wrażenie śnienia na jawie. Może mieć poczucie, że spotkała osobę, która zna ją lepiej niż ona sama.

Cechy wampirów energetycznych

 

Moje obserwacje przywiodły mnie do sporządzenia poniższej listy, jednak bardzo ważne by pamiętać o „subtelnej granicy”. Nie każda osoba przejawiająca pojedyncze cechy musi być od razu wampirem energetycznym. Mało tego, czasami sami możemy stosować pewne zagrywki, które są nie do końca czyste. Każdy człowiek ma w sobie trochę cienia. Problem jest wtedy, kiedy nie potrafimy przestać działać w sposób, który jest szkodliwy dla innych osób.A dodatkowo, jeżeli takie działanie sprawia nam coraz większą satysfakcję,wtedy jesteśmy na dobrej drodze do stania się wampirem. 
Poniższa lista wskazuje na możliwe zachowania charakterystyczne dla wampira. Nie muszą one występować wszystkie naraz, może być tak, że kilka z nich jest tak wyrazistych ze względu na swoją regularność i siłę, że możliwe że osoba która je przejawia jest wampirem. Trzeba być czujnym jeżeli ma się jakiekolwiek wątpliwości co do danej relacji. Moje doświadczenie nauczyło mnie, że powiedzenie "im wcześniej tym lepiej" naprawdę niesie za sobą ważne przesłanie. Pewne rzeczy, które mają miejsce na początku relacji, które nie są rozwiązywane na bieżąco i są niepokojące najczęściej nie ulegają zmianie i się wręcz pogłębiają.
 

Wampir może często wspominać o swojej niezawodnej pamięci i niebywałej umiejętności kontrolowania emocji (np. „rozpoznam każde kłamstwo w mig”, ” nigdy nie będziesz wiedziała co naprawdę czuję”), a także o sile i niezłomności ( „mnie nikt nie jest w stanie złamać”, „trafiłaś na osobę nie do rozszyfrowania”)

Lękliwość i niepotrzebne wątpliwości, czasem wręcz myślenie katastroficzne. Świat dla wampira nigdy nie jest przewidywalny. Jego obawy są zbyt częste i nierzadko zupełnie nieuzasadnione. Może sprawiać wrażenie jakby był przerażony swoją śmiertelnością i kruchością życia.

Wampir energetyczny to człowiek nieprzewidywalny, jego reakcje potrafią być nagłe i niczym nieuzasadnione. Poczucie, że nie wiadomo czego się właściwie po nim spodziewać może potęgować u partnera strach i niepewność.

Jego granicą jest zawsze drugi człowiek, lub czynniki od niego niezależne – nigdy on sam. Nie potrafi się powstrzymać przed czynieniem szkód na drugim człowieku. Będzie krzywdzić swojego partnera, dopóki tamten nie wyznaczy mu granicy. Tylko wtedy jest szansa, że wampir się opamięta, ale na krótko. Kwestia granic jest bardzo trudna, postaram się ją omówić później.

Lubi pozostawiać ofierze wrażenie pozornego wyboru i patrzeć jak się robi bezwolna. To też jest zagadnienie, które zamierzam rozwinąć.

Jest bardzo podejrzliwy w stosunku do swojego otoczenia i sugeruje, że inni ludzie mają jedynie złe intencje lub wręcz spiskują przeciw jemu lub jego partnerowi. Może przedstawiać siebie jako jedyną osobę, która w odróżnieniu od reszty świata rozumie partnera i jako jedyna ma w stosunku do niego prawdziwe, dobre zamiary.

Jego zachowanie jest bardzo często sprzeczne z tym co deklaruje

Wampir ciągle żyje przeszłością, nie potrafi zamknąć tematów, od których dawno powinien był się uwolnić. 

Wampir często operuje głównie na skrajnych nastrojach. Jego nastrój może być albo podwyższony albo wyjątkowo niski. Rzadko kiedy jego nastrój wydaje się być w normie. Brak zrównoważenia to dość prawdopodobna cecha wampira. Być może z tego powodu związek z nim może być albo cudownie bajkowy albo zupełnie mroczny.

Często robi coś za co później przeprasza, to zupełnie jakby musiał najpierw uderzyć, a później pocałować. Niemal za każdym razem obiecuje poprawę, ale ona nie następuje. Jest to niebywałe z jaką konsekwencją i niezmiennością działa wampir. On wciąż stosuje ten sam schemat – najpierw ugryź potem pocałuj.

Wampir pomimo, że może być osobą inteligentną po prostu nie lubi się uczyć. Zasada jego działania bardziej przypomina lecący pocisk, który strąca wszystko co znajduje się na jego drodze. Nie interesują go odmienne strategie. Jeżeli coś działało wielokrotnie to znaczy, że będzie działać nadal. 

Jest ryzykantem. Wampiry nie potrafią podejmować przemyślanego ryzyka, raczej stawiają wszystko na jedną kartę nie troszcząc się o swoje i  innych osób bezpieczeństwo, a nawet zdrowie. Tutaj również działa zasada uda się albo nie. Objawów może być cała masa: jak np. brak odpowiedzialności seksualnej. One nie umieją wyciągać konsekwencji, które są wynikiem niezahamowanego zachowania.

Jest bardzo zazdrosny! Wampiry nie potrafią współpracować, one po prostu posiadają. Dla nich relacja partnerska przypomina raczej współuzależnienie niż partnerstwo. Bardzo nie lubią gdy ofiara okazuje brak przyporządkowania się i oczekuje swobody. Najprawdopodobniej nie będzie zadowolony gdy ofiara będzie chciała czuć się atrakcyjna dla otoczenia, miała swoich znajomych, zainteresowania. Zazdrość nie musi dotyczyć tylko innych ludzi, lecz także sytuacji, a nawet przedmiotów.

Wampiry zazwyczaj nie najlepiej radzą sobie z własnymi emocjami. Kiedy znajdują się w sytuacji stresowej, niepokojącej potrafią panikować, histeryzować, dramatyzować, być agresywne, nieprzyjemne. Mają trudności z konstruktywnym rozwiązywaniem problemów. Potrafią zainfekować całe otoczenie swoimi wątpliwościami. 

Wampiry bywają bardzo niecierpliwe, muszą mieć wszystko natychmiast, od razu oczekują nagrody. Są to osoby w gruncie rzeczy bardzo niedojrzałe.

Wampir może przedstawiać siebie jako ofiarę losu, osobę szczególnie skrzywdzoną, oczekującą specjalnej troski.

Od samego początku znajomości z wampirem trudno się od niego oderwać. Osoba ta zasypuje bardzo dużą ilością wiadomości, wymaga bardzo częstego kontaktu. Ponieważ jest to osoba inteligentna i w gruncie rzeczy interesująca, rozmowa z nią jest w stanie nas pochłonąć do reszty. 

Może często sugerować, że życie toczy się według swoich zasad i nikt nie ma wpływu na swój los.Coś się dzieje lub nie, ale nie możemy sami niczym kierować. Wampiry energetyczne to często osoby depresyjne.

W zastanawiający sposób kiedy partner zaczyna się czuć gorzej wampirowi poprawia się humor. Bardzo często szuka w nim słabego punktu, który doskonale wie jak wykorzystać. Później potrafi użyć go jako punktu odniesienia do swojej „wyższości”. Jest to częsta cecha, a atak tego typu może nastąpić w niemal każdym momencie, nawet podczas miłych chwil spędzanych razem.

Może wypowiadać dosyć dziecinne przekonania o swojej wielkości np. "dostałem większą porcję zupy niż Ty, bo kelner woli mnie od Ciebie". Może opowiadać historie,z których może wynikać, że jest nieustająco w centrum zainteresowania, że wszyscy go podziwiają (niedojrzałość).

Można usłyszeć, że wampir nie lubi naszego imienia, wykształcenia lub wielu innych rzeczy. Akurat wszystko co nas dotyczy często jest przedmiotem jego krytyki. Lubi też uszczypliwe uwagi w stosunku do partnera. Jeżeli partner zakomunikuje, że go coś zabolało może usłyszeć, że nie ma poczucia humoru i dystansu do siebie.

Wampiry rzadko kiedy odpowiadają wprost. Boją się zdecydowanych deklaracji. Chowają się raczej za zasłoną dymną złożoną z np. żartów. W ten sposób starają się raczej wyczuć grunt niż cokolwiek samemu deklarować, boją się tego jak ognia.

Wszystkich naszych sprzymierzeńców wampir może traktować jako wrogów, nie dziwne więc, że może się niepochlebnie wypowiadać o naszej rodzinie, przyjaciołach. W ten sposób próbuje osłabić ofiarę poprzez odseparowanie jej od sojuszników. Może to też wynikać z faktu, że czuje się zagrożony - w końcu ktoś może nam pomóc otworzyć oczy, a on tego nie chce.

Wampiry to najczęściej samodzielni łowcy, w gruncie rzeczy mogą być to osoby osamotnione, nie posiadające przyjaciół.

Wampir bardzo często kłamie, mówi nieprawdziwe informacje o sobie i tym co jego dotyczy. Jeżeli jest to początek znajomości zwyczajnie można nie mieć wystarczającej ilości informacji, żeby to dostrzec. Jednak jak każdy kłamca, w pewnym momencie może już nie pamiętać co i kiedy powiedział, dlatego jeżeli jest się czujnym wierzę, że fałszywe informacje można wychwycić dość szybko.

Co może się wydawać niektórym dziwne, wampir może niewyraźnie mówić. Nie wynika to z właściwości anatomicznych, a raczej ze stosowania „papki informacyjnej”. Jego wypowiedzi mogą być zbieraniną tego co usłyszał od innych, często także od partnera. Wypowiadając się na jakiś temat potrafi używać dosłownie jego zwrotów, a niewyraźna mowa ma to zatuszować.

Negatywne emocje partnera wywołują w nim szczególne zainteresowanie. Kiedy partner jest w złym nastroju wampir skupia się wtedy na nim szczególnie. Może starać się utrzymywać u ofiary ten stan lub dodatkowo rozdrapywać stare rany. Może być wyjątkowo usatysfakcjonowany kiedy partner się czegoś boi.

Wampirze spojrzenie to nie jest tylko wymysł filmów i książek. Wampiry to osoby, które przenikliwie obserwują ofiarę (uważna obserwacja to jest ich wielka broń) . Jest to szczególne, nieokreślone, świdrujące spojrzenie prosto w oczy. 

Wampir potrafi się nagle nienaturalne skupić na partnerze i zwrócić uwagę na drobne, rzadko dostrzegalne przez innych elementy np. wyglądu czy ubrania partnera (np. „masz kropkę na tęczówce”). Daje to do zrozumienia w najmniej odpowiednim momencie, np. wtedy gdy partner jest czymś zdenerwowany, sytuacja wymaga rozwiązania jakiegoś problemu i nie jest najlepszym momentem na takie spostrzeżenia. Kojarzy mi się to trochę z komunikatem – znam Cię lepiej niż myślisz, mam Cię na oku, to ja kontroluję sytuację.

Wampir, jeżeli nie ma przy sobie dostarczyciela energii może mieć problemy z jedzeniem, spaniem i innymi czynnościami, na które wpływa nastrój. Odcięty od źródła  energii  może znajdować się w dolnych granicach swojej sinusoidy nastroju – stanach depresyjnych.

W momencie kiedy pragnie uzyskać od partnera konkretną "przysługę" lubi stosować pytania zamknięte np. przecież dobrze wiem, że dzisiaj masz ochotę być spontaniczny, nie jest tak? Raczej sugeruje odpowiedź, najczęściej po prostu chce usłyszeć od partnera to o czym sam jest przekonany.

Pewne ogólnie przyjęte prawdy rozumie na swój szczególny sposób – np. zastosowanie określenia „zmieszać kogoś z błotem” będzie tłumaczył pozytywną intencją w stosunku do partnera (mój osobisty przypadek).

Ma skłonność do nałogów.

Wszystkie poszczególne punkty znajdą swoje rozwinięcie w opisach konkretnych sytuacji. Listę postaram się w miarę konsekwentnie uzupełniać jak tylko coś nowego się pojawi.